Sarıgöl İlçesi

          Sarıgöl İlçesi’nin yerleşim birimi olarak ne zaman kurulduğu tam olarak bilinmemektedir. 1393 yılında Osmanlı topraklarına katılmış olup, o zamanki adı İNEGÖL’dür. 23 Eylül 1919’da Yunan işgaline uğramış ve 4 Eylül 1922 yılında işgalden kurtulmuştur.

          1938 yılında Sarıgöl adını alarak bucak, 4 Eylül 1957 yılında da 7033 sayılı Kanun’la ilçe olmuştur

          İlçe, Manisa İli’ne bağlı ve Gediz Ovası’nın başlangıç noktasının doğusunda yer almaktadır. Ancak, büyük bir kısmı dağlıktır. İlçenin doğusunda Denizli’ye bağlı güney ilçesi ve Uşak İli’ne bağlı Eşme İlçesi, güneyinde Buldan ve Kuyucak, batısında ise Alaşehir İlçesi vardır. Toplam alanı 423 km2.dir. Denizden yüksekliği 320 m.dir. İlçede Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir.

          İlçenin 16’sı ova, 13’ü dağ köyü olmak üzere toplam 29 köyü vardır. 1997 yılı genel nüfus sayımına göre merkez nüfusu 11545 köylerinin nüfus toplamı 23176 ve genel toplam nüfus 34721’dir. Nüfus genellikle ova kesiminde ve dağ eteklerinde yoğunlaşmıştır.

          İlçe nüfusunun % 90 çiftçilikle, geri kalan kısmı ticaret ve diğer mesleklerle uğraşmaktadır. 423 km2 olan ilçe yüzölçümünün tarıma elverişli alanları 19210 hektardır. İlçe ovasının verimli topraklarında çay, fındık ve muz hariç, hemen hemen her türlü ürün yetiştirilmektedir. En önemli ürünü çekirdeksiz sofralık sultaniye üzümleridir. İlçe ovaları, Buldan-Derbent Köyü yanında kurulan Buldan Barajı, Avşar Köyü yanında kurulan Avşar Barajı ve şebekesi ile sulanmaktadır.

          İlçe merkezinde yaklaşık 2500 adet el dokuma kilim tezgahı bulunmaktadır. Bu tezgahlarda yöresel kilim, havlu, yorgan peştemal dokunmaktadır. Özellikle Güneydamları, Yeniköy, Kahramanlar, Ziyanlar ve Şeyhdavutlar köylerinde dokunan kilimler Amerika, İngiltere ve Almanya’da aranan ürünler olmaya başlamıştır.

          İlçe ovasının dünyaca ünlü çekirdeksiz Sultaniye üzümlerini yaş ve kuru olarak değerlendiren bağcılar, önemli gelir temin etmekte, bunun yanısıra Rusya, Almanya ve Arap Ülkeleri’ne yapılan ihraç yoluyla döviz girdisi sağlanmaktadır.Karacaali, Kızılçukur ve Beyharmanı köylerinde yetiştirilen kestane de, yurtiçi ve yurtdışında da tercih edilmektedir